وجوه افتراق برنامه ریزی جامع و عملیاتی:
1- عملیاتی در سطح میانی و پایه انجام می شود در حالی که برنامه ریزی جامع در سطح عالی است.
2- تاکید آن بر کارایی و بازدهی است یعنی غرض آن است که به هدف های تعیین شده با حداکثر بازدهی برسیم. به بیان دیگر با هدف کارایی یعنی تلاش بر این است که کارها به درستی انجام شود. تاکید برنامه ریزی جامع بر اثر بخشی است یعنی تعیین هدف های اصلی و اساسی و دسترسی به آنها. به بیان دیگر هدف اثر بخش این است که کارهای درست را انجام دهیم.
3-عملیاتی دید کوتاه و تاکید بر منافع فعلی است، منابع و امکانات موجود سنجیده می شود. اما در جامع دید بلند مدت و تاکید بر منافع آتی است، به منابع و امکانات آینده چشم می دوزیم.
4- در عملیاتی ساختار سازمانی دارای ثبات نسبی است. اما ر جامع ساختار منعطف و متناسب با تغییرات است.
5- در عملیاتی روش های کار تجربه شده و تکراری است اما در جامع روش نو و تازه است.
منبع: کتاب مدیریت عمومی، دکتر سید مهدی الوانی
تهیه و تنظیم: طاهره قربانزاده فاراب
هنوز بررسیای ثبت نشده است.