بالابردن توانایی ها در مدیریت، برخواسته از نسخه سازنده امام هشتم (ع)
برگرفته از سخنرانی حجت الاسلام والمسلمین استاد مرکبی
امام صادق (ع): از غضب و عصبانیت دوری کن، اول آن جنون و پایان آن پشیمانی است.
گردآوری: مهدی یاراحمدی خراسانی
امام رضا (ع) با ابلاغیه ای ده ماده ای به نشانه های انسان کامل در بحث روابط اجتماعی او اشاره دارند. در این ابلاغیه آمده است، عقل یک مسلمان کامل نمی شود و انسان، انسانی تمام عیار نخواهد شد مگر اینکه دارای این ده صفت باشد. اولین صفت در این ابلاغیه مورد بحث ما است. اولین صفت بارز یک انسان شایسته و مدیر ( کسی که از لحظات عمرش به درستی استفاده می کند و در عبور از خیابان دنیا ریزش وقت ندارد ) این است که دیگران از او انتظار خیر و نیکی دارند. فردی که دارای این صفت باشد برای جامعه مفید است. این فرد کسی است که دیگران از فکر، قدرت و اموال او بهره می برند و وی اهل بهشت است و دوران عمر خود را با مدیریت می گذراند.
حال این سؤال مطرح است که برای مفید بودن و مدیر بودن چه باید کرد ؟ چگونه خیر انسان به دیگران می رسد ؟ لازم ترین زمینه در اوج گرفتن در مدیریت خداحافظی با غیظ و غضب و عصبانیت است چه در روابط اجتماعی و چه در روابط خانوادگی، در مراجعه به سیره نبی مکرم اسلام (ص) و سیری در زحمات بیست و سه ساله ایشان، مشخص می شود که پیامبر مورد آزار و اذیت های فراوان قرار گرفتند به گونه ای که این بزرگوار در سال های پایانی عمر خویش چنین فرمودند : « هیچ پیامبری به اندازه ای که من از امتم صدمه دیدم، صدمه ندید. » در عین حال هیچ گاه کسی گره در پیشانی و چهره ایشان مشاهده نکرد اما این بدان معنی نیست که حضرت بدون توجه به امور بوده باشند. بلکه در عین داشتن چهره ای بشاش و آغوشی باز، دارای سنگینی، وقار و قاطعیت بودند و برای برچیدن سفره گناه و بت پرستی برنامه ریزی می کردند.
تاریخ بر این امر گواه است که حضرت محمد (ص) با داشتن سه روحیه توانستند انسان نماها را به انسان هایی واقعی مبدل کنند. این صفات عبارتند از : نرمی، لطافت و آغوش باز، به گونه ای که حتی کسانی که پیام ایشان را قبول نداشتند و بر تعصب خود اصرار می کردند برای دیدن پیامبر ( ص ) گرد ایشان جمع می شدند.
حال اگر خادمان حضرت رضا (ع) در زمان غیبت فرزند بزرگوار ایشان، این گستردگی سفره گناه در جامعه را می بینند و می خواهند پیام شان مؤثر باشد و در زندگی شخصی خود خواستار مطیع بودن فرزندان خویش هستند باید با عصبانیت و غضب، خدا حافظی کنند. نامناسب ترین زمینه در وجود یک مربی، یک مدیر در انواع مدیریت ها چه در امر خانواده و چه در امر اجتماع، عصبانی شدن است.
امام صادق (ع) می فرمایند : « از غضب و عصبانیت دوری کن، اول آن جنون و پایان آن پشیمانی است. » جاده دنیا در زمان غیبت کبری، جاده ای لغزنده است و لغزش جوانان ریشه در خانواده هایشان دارد. در خانواده های دینی فرزندان افکار پدر و مادر را قبول ندارند و فکر آنها را مربوط به دوره های قبل می دانند. شیوه های تربیتی دیروز، امروزه پاسخگو نیست و باید در آنها تجدید نظر کرد. مؤمن باید با زمان خود همراه باشد و حساسیت های زمان را درک کند. دشمن امروز به دین اسلام حمله کرده است. حجاب، مقدسات، خون شهدا، اشک بر امام حسین (ع) و… را زیر سؤال برده است. نود درصد ریزش اخلاقی در جوانان امروزه مربوط به گره در چهره والدین است. اگر چتر محبت والدین در خانواده بسته شود فرزندان به سوی چترهای محبتی که در خارج از خانواده است کشیده می شود و این آغاز انحراف جوانان است. فرزندان ما دارای دو قسمت هستند، یک قسمت مربوط به جسم، ظاهر و مادیات و قسمت دیگر مربوط به شخصیت، روح و روان آنان است که در خانواده ها نود و نه درصد به قسمت اول توجه می کنند و در آن موفق هستند اما از نظر شخصیت و روح و روان فرزندان سفره ای گسترده نمی شود.
بنابر این اولین قدم گستردن سفره های تربیتی در عرض سفره های جسمی است. برای این منظور باید آموزش های کارشناسی دینی در قالب محفل های اُنس خانوادگی برگزار شود. این کارشناس باید امین و جوان شناس باشد تا بتواند فطرت خدا شناس فرزندان را رشد دهد.
فرمان خدا این است که میزان موفقیت، کلاس باطن است. بنابر این اولین قدم برای اینکه خیر ما به دیگران و به مسلمان برسد، خداحافظی با عصبانیت سپس ایجاد زمینه آغوش باز و بعد از آن برنامه ریزی است. در این بحث یک محور از توانایی های مدیریت آن هم به میزان بیست درصد بیان شد.
منبع: مدیریار
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.