ورزش و سرمایه گذاری

نوع دید به ورزش:

عقیده غالب در بین مردم بعضی از جوامع نگریستن به ورزش به مانند یک کالای مصرفی است. و از اهمیت آن در تولید و رشد و توسعه اقتصادی و توزیع بهتر درآمدها غافل اند. هر چند پرداختن به ورزش نیازمند به هزینه های بالای زیربنایی است. ولی این هزینه ها را نمی توان در کنار مخارج و هزینه های مصرفی قرار داد. امروزه به همان نسبت که درآمدهای ملی صرف ورزش می شود. در بعضی رشته های ورزشی در کوتاه مدت و در بعضی دیگر در درازمدت می توان میزان برگشت سرمایه را به صورت مستقیم و غیرمستقیم مشاهده کرد. به دنبال سرمایه گذاری در ورزش میزان اشتغال مستقیم و غیرمستقیم افزایش می یابد. و در کنار آن امکان جذب درآمد از طریق برگزاری مسابقات بین المللی، جذب گردشگران و سطح سلامت و بهداشت جسمی و روانی جامعه افزایش می یابد.

دانلود پاورپوینت : بازاریابی ورزشی ◄ 133 اسلاید

مانع های سرمایه گذاری

مانع اصلی در روند سرمایه گذاری در بخش ورزش کشورها عدم رؤیت منافع قابل برگشت حاصل از این سرمایه گذاری به صورت مستقیم است، در حالی که نگرش مثبت به ورزش و امور جنبی آن سودهای زیاذی را به طور مستقیم و غیرمستقیم نصیب آنان می نماید. وجود نگرش مثبت در جوامع پیشرفته نسبت به ورزش، سبب سرمایه گذاری در امر ورزش است.  به منظور بالا بردن سطح سلامت و تندرستی و تأثیر بر افزایش سطح بهره وری در تولید گشته و همین امر سبب شده که رفته رفته بیشتر کشورهایی که قبلاً توجه آنچنانی به آن نشان نمی دادند سهمی رو به افزایش، برای سرمایه گذاری در امور ورزشی قایل شوند.

چنان که بودجه تربیت بدنی و ورزش در کشورهای توسعه یافته است. یا بعضی از کشورهای در حال توسعه با سرعت بی سابقه ای افزایش یافته است. چرا که این گونه کشورها به تأثیرات درازمدت ورزش از لحاظ رشد و توسعه اقتصاد ملی واقف گشته اند. ورزش یک سرمایه گذاری درازمدت است. که اثر آن در رشد و توسعه معلوم و محرز است. سرمایه گذاری در ورزش از جمله سرمایه گذاری هایی است که دارای دوران باروری هم کوتاه مدت و هم درازمدت می باشد، که با پرداختن به آن می توان نتایج اجتماعی فرهنگی و نتایج اقتصادی شایان توجهی را به دست آوردو و در تأمین نیازهای جامعه و رفاه ملی کوشید.

دانلود پرسشنامه تعیین عوامل اصلی موثر در گرایش به ورزش همگانی و قهرمانی

تهیه و تنظیم: رضا محمودی